การเมืองไทยไม่มีคำว่าราบรื่น โดยเฉพาะเมื่อรัฐบาลใหม่เพิ่งก่อรูป หากใครคิดว่า “ครม.อนุทิน” จะเปิดฉากอย่างมั่นคง สง่างาม ปราศจากแรงเสียดทาน ก็คงมองโลกสวยเกินไป เพราะทันทีที่รายชื่อรัฐมนตรีหลุดออกมา กลับเจอปัญหาหนักตั้งแต่วันแรก — คุณสมบัติรัฐมนตรีขาดตกบกพร่อง รายชื่อรัฐมนตรีหลายคนถูกจับตาว่าเป็น “สายล่อฟ้า” จุดเปราะบางที่จะถูกใช้เขย่ารัฐบาลได้ตลอดเวลา
ชื่อที่สังคมและการเมืองจับตาแรงที่สุด คือ ไชยชนก ชิดชอบ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเนวิน ชิดชอบ ไม่ใช่แค่ตำแหน่งรัฐมนตรี แต่ยังถูกมองว่าเป็น “แคนดิเดตนายกฯ” ที่พรรคภูมิใจไทยกำลังปั้นขึ้นมาในอนาคต การเข้าสู่ ครม.ครั้งนี้ จึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นการวางหมากยาวของบ้านใหญ่บุรีรัมย์
ไม่ต่างจาก พล.ต.ท.รุทธพล เนาวรัตน์ ที่นอกจากเส้นทางการเมืองโตไว ยังถูกส่งให้รับภารกิจหนักกับคดีร้อนอย่าง ฮั้วเลือกตั้ง ส.ว. และ ที่ดินเขากระโดง หากสะดุดเพียงนิดเดียว แรงสะเทือนย่อมสะท้อนไปถึงรัฐบาลทั้งชุด
ส่วน พล.ท.อดุลย์ บุญธรรมเจริญ แม้จะโผล่มาแบบท้ายโผ แต่สายสัมพันธ์กับบ้านใหญ่ก็เข้มข้น จนทำให้หลายฝ่ายมองว่าเป็น “ตัวแทนสำรอง” ของเครือข่ายบุรีรัมย์ในครม.
ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า คืออีกชื่อที่ไม่อาจมองข้าม ผ่านด่านคุณสมบัติทางกฎหมาย แม้ภาพลักษณ์ยังเป็นปม แต่สุดท้ายก็ยืนหนึ่งในทำเนียบได้ สะท้อนให้เห็นว่าเกมการเมืองไม่ได้วัดกันที่ภาพจำอย่างเดียว แต่ยังอยู่ที่การตีความข้อกฎหมายและความยืดหยุ่นของพันธมิตรทางการเมือง
ที่น่าจับตาไม่แพ้กันคือ “สามสายล่อฟ้า” ที่มีชื่อพัวพันกับคดีทุจริตในองค์กรอิสระและศาล ได้แก่ พัฒนา พร้อมพัฒน์, สุชาติ ชมกลิ่น คดีซื้อขายตึกสกายไนน์ และ วรภัค ธันยาวงษ์ คดีปล่อยกู้บริษัทเอ็นเนอร์ยี่ เอิร์ธ การนำบุคคลเหล่านี้เข้ามาใน ครม. เท่ากับยอมเสี่ยงให้รัฐบาลถูกหยิบยกประเด็นเก่า ๆ มาสั่นคลอนได้ทุกเมื่อ
แม้จะจัดตั้งรัฐบาลสำเร็จ แต่ความจริงคือ ครม.อนุทินเต็มไปด้วยจุดอ่อน เพราะมีสายล่อฟ้าแทบทุกมุม หากฝ่ายค้านหรือองค์กรอิสระจุดไฟขึ้นมาเมื่อไร รัฐบาลก็พร้อมสั่นสะเทือนเมื่อนั้น
คำถามสำคัญคือ อนุทิน จะสามารถคุมเกมและพยุงเสถียรภาพได้แค่ไหน เมื่อบ้านใหญ่–สายบุรีรัมย์ กลายเป็นทั้งพลังหลักและจุดเสี่ยงที่สุดของรัฐบาลเอง
