กลางแสงแดดของฤดูร้อนกรุงโซล เมืองหลวงที่เร่งรีบด้วยฝันอันเปราะบาง หญิงสาวผู้หนึ่งนั่งอยู่หน้าจานข้าวกลางวันธรรมดา แต่ในห้วงเวลานั้น โลกของเธอก็ราวถูกกระชากเข้าสู่หลุมดำแห่งการล่วงละเมิด—ไม่ใช่ด้วยมือเปล่า แต่ด้วยภาพที่ไม่มีวันเกิดขึ้นจริง
ใบหน้าของเธอถูกตัดต่อบนเรือนกายเปลือยเปล่า
เสียงหัวเราะเย้ยหยันจากผู้ไร้ตัวตนซ้อนทับกับภาพที่ดูสมจริงจนน่าขนลุก
นี่ไม่ใช่แค่ “ดีพเฟค” นี่คือ “การข่มขืนในจินตภาพ” ที่ไม่ต้องแตะต้องตัวก็ทำลายชีวิตได้
นี่คือเรื่องจริงของ “รูมา” ผู้หญิงคนหนึ่งในเกาหลีใต้—ประเทศที่แม้จะเคร่งครัดเรื่องศีลธรรมในสื่อลามก แต่กลับปล่อยให้ห้องแชตมืดมิดใน Telegram กลายเป็นตลาดประมูลศักดิ์ศรีของผู้หญิงนับพัน
และรูมา… ก็เป็นเพียงหนึ่งในนั้น
เธอไม่ได้ถ่ายภาพเปลือย แต่กลับมีภาพโป๊ของตัวเองในโลกที่เธอไม่เคยเดินเข้าไป
เธอแจ้งตำรวจ พวกเขาขอข้อมูลจาก Telegram แล้วบอกว่า “คงไม่ได้หรอก แพลตฟอร์มนี้ไม่ให้ความร่วมมือ”
เธอร้องไห้ให้กับความยุติธรรมที่ตอบกลับด้วยเสียงถอนใจ
เธอจึงลุกขึ้นสู้ ด้วยตัวเอง
ใต้นามแฝงของชายวัย 30 ในแชตลับ
คือวอน อึนจี นักเคลื่อนไหวหญิงผู้เคยเปิดโปงอาชญากรรมทางเพศรายใหญ่
เธอใช้เวลาเกือบ 2 ปี แทรกซึม พูดคุย เก็บหลักฐาน
และเมื่อตำรวจบุกถึงตัวผู้ต้องสงสัย
เสียงแจ้งเตือนจาก Telegram ก็ดังขึ้น
ราวกับเป็นเสียงพิพากษาจากฟากฟ้าสำหรับเหยื่อที่เดินบนพื้นดินมาเนิ่นนาน
ผู้กระทำผิดถูกตัดสินจำคุก 9 ปี
แต่รูมากล่าวว่า “ฉันยังไม่โล่งใจเลย”
เพราะในขณะที่คดีนี้สิ้นสุด เสียงกรีดร้องของผู้หญิงอีกนับพันกลับยังคงถูกกลบด้วยเสียงพิมพ์บนแป้นคีย์บอร์ด
แล้วเราอยู่ในโลกแบบไหน?
ที่การแต่งภาพโป๊จากใบหน้าคนจริง กลายเป็น “ความสนุก” สำหรับใครบางคน
แต่กลายเป็น “บาดแผล” ที่ลบไม่ออกตลอดชีวิตของอีกคน
เด็กนักเรียน ครู มหาวิทยาลัย
ภาพของพวกเขาถูกแปลงเป็นวัตถุทางเพศด้วยซอฟต์แวร์ AI ที่ไม่รู้จักความเมตตา
รัฐบาลออกกฎหมายใหม่ ปรับสูงสุด 30 ล้านวอน
จำคุก 3 ปีสำหรับคนดู และ 7 ปีสำหรับคนสร้าง
แต่ในคดี 964 คดี ตำรวจจับได้เพียง 23 คน
“มันไม่ใช่ร่างกายจริงๆ ของคุณ แล้วจะซีเรียสอะไร?”
ประโยคนี้คือมีดที่โลกเสมือนใช้แทงซ้ำผู้หญิงที่ถูกล่วงละเมิดโดยไม่ได้จับต้อง
พวกเขาถูกปฏิเสธแม้กระทั่งความรู้สึกเจ็บ
ครูสาวผู้หนึ่งในโรงเรียนมัธยมถูกแอบถ่ายตอนสอน
สองวันต่อมา ภาพเธอถูกตัดต่อในสภาพเปลือย
ภาพนั้นสมจริงจนน่าเชื่อว่ามันเกิดขึ้นจริง
ตำรวจแนะนำให้ขอข้อมูลจาก X (ชื่อใหม่ของ Twitter)
แต่กระบวนการนั้นยาวนาน
เธอจึงสืบเอง… และพบว่าเป็นนักเรียนคนหนึ่ง
เธอบอกว่า “แม้เขาจะถูกจับ ชีวิตของฉันก็ไม่มีวันเหมือนเดิมอีก”
ใต้ความเงียบงันของห้องแชตลับ
ใต้แสงหน้าจอสีฟ้าที่เปิดอยู่ตลอดคืน
ผู้หญิงนับร้อยยังนั่งกอดเข่าตัวเองในมุมที่ไม่มีใครมองเห็น
ไม่ใช่เพราะเปลือยกาย
แต่เพราะเปลือยใจ และถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ โดยคนที่ไม่เคยเห็นหน้า
โลกที่ก้าวหน้าไปด้วย AI
แต่กลับลืมจะสอนมนุษย์ว่า “ศักดิ์ศรี” ไม่ควรถูกสร้างซ้ำในรูปปลอม
เราจะปล่อยให้จินตนาการของบางคน
กลายเป็นเครื่องมือบดขยี้ตัวตนของผู้อื่นได้อีกนานแค่ไหน?
หรือมนุษยชาติจะก้าวพลาด
จนสุดท้ายสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในโลกเสมือน…
คือความเจ็บจริงในโลกของคนเป็น?
ข้อมูล/ภาพ : CNN World
